Ga naar de inhoud
Preikestolen Noorwegen

Home » Blog

De Preikestolen in Noorwegen beklimmen met appeltje voor de dorst

Met bezweet voorhoofd ploeter ik langzaam omhoog. Er lijkt geen einde aan te komen. Sterker nog, ik heb het gevoel volledig stil te staan. Ondanks dat mijn benen loodzwaar aanvoelen, zie ik ze gestaag voortbewegen. Het volgende hectometerpaaltje geeft genoeg motivatie om door te gaan. Bergopwaarts welteverstaan! Bovendien heb ik mijn rugzak met warme thee meegebracht. Als appeltje voor de dorst. De Preikestolen in Noorwegen beklimmen. Ik houd de moed er in..

Preikestolen bewegwijzering in Noorwegen

Rondreis door Zweden en Noorwegen

Na een schitterende rondreis door Zweden, ben ik aangekomen in het zuidwesten van Noorwegen. Om precies te zijn aan de voet van de Lysefjord. Vanochtend heb ik in alle vroegte heet water gekookt. Nagenoeg iedereen lag nog op één oor op de Preikestolen Camping. Deze camping ligt pal langs de weg richting de fameuze Preikstolen rotsformatie. Met een warme kop thee in de hand blader ik ook nog even door de Lonely Planet voordat ik de beklimming begin. De rest van het gekookte water giet ik voorzichtig en geruisloos in een outdoor thermosfles zodat ik straks genoeg vocht binnen te krijgen tijdens het beklimmen van de Preikestolen in Noorwegen, maar ook om het lekker warm te krijgen op de ijzige hoge vlakte.

Genadeloos

De beklimming kent geen genade. Althans in het begin. Vrijwel direct schieten de graden van de hellingshoek omhoog. Mijn ademhaling begint te versnellen en mijn benen voelen zwaar aan. Gelukkig weet ik dat het van korte duur zal zijn. Als ik de gids mag geloven! 

Wandelpad met stenen richting de Preikestolen omringt door bomen

Tijd voor een slokje

Na een flinke inspanning ontvouwt zich een aangename vlakte. Tijd om op adem te komen. Om me heen doet het landschap me aan Japan denken. Niet dat ik daar ooit ben geweest, maar van de verhalen die ik er over heb gehoord. En van tv natuurlijk. Overal staan naaldbomen in een serene omgeving. Kleine boogbruggetjes maken het mogelijk om smalle bergbeekjes over te steken. De grote stenen en keien die naar de Preikestolen leiden, vormen een rode draad omhoog. Op het informatiebord langs het pad lees ik dat sherpa’s uit de Himalaya destijds hebben meegeholpen met de aanleg ervan. Tijd voor een slokje overheerlijke thee uit mijn thermosfles. Het serene plaatje is compleet.

Onvergetelijk uitzicht

Vele treden volgen. Kei voor kei klim ik omhoog, om vervolgens af en toe op adem te kunnen komen. Tijd om eens iets aan mijn conditie te doen denk ik bij me zelf. Toch ben ik blij met de vorderingen die ik maak. Ik heb talloze wegwijzers achter me gelaten en begin flink hoogte te maken. Het uitzicht is fantastisch. Het landschap is weids en onvergetelijk.

Afgrond nabij de top van de Preikestolen rotsformatie op 600 meter hoogte

Thee thermosfles van Rebel-Outdoor

Naarmate de tijd verstrijkt merk ik dat het drukker wordt. Talloze wandelaars en professionele hikers banen, in sterk uiteenlopend tempo, hun weg naar boven. Ondanks de kou op deze hoogte houdt de thee me warm. De dubbelzijdige wand van de thermosfles stelt niet teleur. De thee is goed heet. Precies zoals ik het graag drink! Het metalen oog klik ik telkens makkelijk los en vast aan mijn rugtas.

Thermosfles van Rebel-Outdoor voor thee bovenop de Preikestolen rotsformatie

Preikestolen Noorwegen beklimmen

Na ruim twee uur klimmen (of waren het er drie?), merk ik plots dat het landschap vlakker wordt. Op een hoogte van ruim 600 meter is het landschap immens. Tot zover het oog reikt zie ik berg- en rotsformaties. Ook begin ik de diepte van de kloof voor me te zien. Eenmaal dichterbij gekomen, schuifel ik langzaam tot op veilige afstand van de rand. Geen hekjes of vangnet hier! Onder me bevindt zich op ruim 600 meter het water van het fjord dat helderblauw aandoet in de regen.

Selfie maken op de Preikestolen rots in Noorwegen

Selfie

Eén voor één zie ik de wandelaars op het puntje van de Preikestolen op de foto gaan. Ondanks de vermoeidheid, mag een foto van deze epische beklimming natuurlijk niet missen. Als kleine poppetjes in het landschap balanceren ze op de rots die boven de afgrond hangt. Ik laat een selfie aan me voorbij gaan. Teveel last van hoogtevrees! Toch ben ik de lachende derde. Ik haal in de regen en kou, de outdoor thermosfles weer tevoorschijn en geniet slok voor slok van mijn rooibosthee. Mijn favoriet en nog eens heerlijk warm!

Welke beklimming heeft op jou een onuitwisbare indruk achtergelaten? Voor mij is het duidelijk, de Preikestolen in Noorwegen beklimmen.

Geef een reactie